Bagay ng midya
Ze zouden een krankzinnigengesticht toch niet naar Polen verplaatsen?
closeLisensiya
Creative Commons – Naamsvermelding-Niet-commercieel-Geen Afgeleide werken
Het is toegestaan om dit werk vrij te kopiëren, te verspreiden, en door te geven, zolang bij elk gebruik de naam van de auteur of licentiegever vermeld wordt en zolang dit niet voor commerciële doeleinden gebeurt. Het verspreiden en openbaar maken van afgeleide werken is niet toegestaan.
closeIkargang pababa
- MP4 (320x240, sd 106.2 MB): 20/20661.20635.apeldoorn_apeldoornsc[..].mp4
- OGV (320x240, sd 31.0 MB): 20/20655.20635.apeldoorn_apeldoornsc[..].ogv
- OGV (500x282, hd 81.0 MB): 20/20658.20635.apeldoorn_apeldoornsc[..].ogv
- FLV (500x282, source 75.2 MB): 20/20635.apeldoorn_apeldoornsche bos.flv
Getuigenverhaal: Eli Asser, Apeldoorn - Gelderland
"We moeten onderduiken", probeert de Joodse Eli Asser (1922) zijn ouders te overtuigen. Ze weigeren dit, want ze vinden dat vluchtende Joden anderen in gevaar brengen. In 1942 ontkomt Eli Asser aan de Arbeitseinsatz door als verpleger te gaan werken in de Joodse psychiatrische inrichting Het Apeldoornse Bosch. Zijn vriendinnetje Eefje Croiset haalt hem daar op de avond voor de ontruiming over om te vluchten. Dit redt hun leven. De 1.300 patiënten en vijftig verplegers wacht de dood in Auschwitz. Vader, moeder en zusje Rebecca Asser komen om in Sobibor.
'Sprekende beelden - getuigenverhalen bij oorlogsmonumenten' is een project van het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Op de website van het comité (www.4en5mei.nl/oorlogsmonumenten) zijn meer dan 3000 oorlogsmonumenten in een database opgenomen. Bij sommige monumenten is een getuigenverhaal verschenen; zowel op schrift als gefilmd.
- Tagapaglikha:
- Nationaal Comité 4 en 5 mei
- Petsa ng paglalathala:
- 19 February 2010
- Haba:
- 11:38
- Uri:
- video
- Orihinal na ayos:
- Tagagamit:
- Nationaal Comité 4 en 5 mei